Mimarinin Yeni Akımı; Emoticon Cephe

Attika Architekten’in yakın geçmişte Hollanda’daki Amersfoort’taki inşa ettiği karma kullanım projesi ilginç bir ayrıntıya sahip. Banliyö Vathorst şehir merkezi için bir kütüphane, tiyatro ve okul bulunan kırmızı bir tuğla bina tipik olarak mimari farklılık yaratacak bir bina değil ancak daha yakından incelendiğinde, bazı olağan dışı ayrıntılar ortaya çıkıyor.

Mimarlar, en son projelerinin belirli yüksekliklerinde ilginç süslemelerin ardındaki tasarım niyeti hakkında pek fazla bilgi vermiyorlar. Emoticon Cephesi, toplumun sosyal medyaya bağımlılığının bir eleştirisi, fiziksel ve dijital alanlarımızın yakınlaşması üzerine bir oyun, hatta yeni bir mimari çağa girişme girişimi olabilir … neo-postmodernizm? Öte yandan, mimari eleştirmenler üzerinde oynanan, daha derin bir teorik anlam taşımayacak hiçbir şekilde, karmaşıklık katmanlarını uygulamak için geriye doğru bükülen pratik bir şaka olabilir.

Her iki durumda da ayrıntılar keşfedilmeye değer. Attika Architekten’in projesi, her ikisi de sürekli bir tuğla blok iskeleti ve beyaz beton kirişler tarafından tanımlanan iki bina içeriyor. Meydana bakan uzunlamasına cephede, ızgaranın kesişimleri, prefabrik betonların düz kubbeleriyle süslenmiştir. Küçük bina bir saat suratı içermekte ve kesişimlerine 22 imza şeklinde çok modern süs eklemeleri yapılmıştır.

Duygu simgesi kabartmaları gargoyles’e karşı arsız, çağdaş bir saygı ile, suyunu Gotik kiliselerin ve kalelerin çatılarından huni şekline sokan yaramaz oyma figürleri olarak görülebilir. Bununla birlikte, yağmur santralinin işlevsel rolüne sahip olmadığı için, belki de dekoratif taş binalarında bulunan tamamen süs eşyaları olan grotesklere daha yakındırlar.

Attika Architekten, taştan çok prefabrike betonu kullanarak pürüzsüz ve zarif bir süsleme hazırladı – ifadeler neredeyse farkediliyor ve binalar büyük oranda bağlamlarına karışıyor.

İfadeler, inşaat maliyetlerine önemli ölçüde katkıda bulunmaksızın yüksekliklere doku eklemek üzere tasarlanmış daha geleneksel ayrıntılarla desteklenmektedir. Bunlar, tam yükseklikteki pencerelerin önündeki metal korkulukları ve cephelerin geri kalan kısmı için kullanılan derin kırmızı tuğlalarla kesişen dikey gri tuğlaları kapsıyor.

Genel etki ince mizahlardan biridir. Bu binalar dikkat çekmek için çığlık atmaz ve bağırmazlar – sessiz bir göz kırpması ve çağdaş kültüre dürterek onlar için iş yapmak yeterlidir. İfade kabartmaları olsun olmasın, bir şey tartışılmaz – Attika Architekten’in en son tasarımı, yerel bir dönüm noktası oluşturmak için son derece orijinal bir yöntem.